ศิลปินผู้มีบทบาทในการสร้างสรรค์ศิลปะแนวใหม่และบุกเบิกการสร้างงานสื่อผสมและศิลปะจัดวาง โดยใช้วัสดุรูปแบบและเนื้อหาแบบไทย ทั้งแบบไทยชนบทและแบบพุทธปรัชญา ทำให้เกิดแนวคิดศิลปะสื่อผสมร่วมสมัยที่มีทั้งความเป็นไทยและความเป็นสากล
นอกจากนี้ มณเฑียรยังเลือกที่จะใช้วัสดุอุปกรณ์จากท้องถิ่น เช่น ดิน ทราย ถ่าน ขี้เถ้าดินเผา รวมไปถึงเครื่องมือทางการเกษตร เช่น ผลงานที่ชื่อว่า “เจดีย์ดำ”ที่มีการใช้วัสดุแบบธรรมชาติอย่างดิน ถ่านและแป้งข้าวเจ้า สื่อถึงประเพณีเกี่ยวกับความตายของชาวพุทธ เมื่อสิ้นชีวิตแล้ว มักนำศพไปเผาและนำเถ้ากระดูก บรรจุไว้ในสถูปเจดีย์ หรือในผลงาน “สองผู้ใหญ่ จากตะวันตกและตะวันออก”ที่ใช้กระดาษสองแผ่น ที่เคลือบดินแดงและจัดรูปแบบคล้ายไม้กางเขนแทนพระเยซูคริสต์ ส่วนอีกชิ้นมีการจัดวางให้มีโครงสร้างคล้ายการนั่งสมาธิเพื่อแทนสัญลักษณ์ การบรรลุสัจธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แล้วใช้ขี้เถ้าผงถ่านมาสร้างรูป และเคลือบบนแผ่นกระดาษเพื่อแสดงถึงความเชื่อและพฤติกรรมของชาวพุทธที่เผาร่างเมื่อสิ้นชีวิตลง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น